terça-feira, 2 de setembro de 2014

Unha Traballadora Social impide a membros de S.D Lugo asesorar e acompañar nun caso de emerxencia.




       Temos denunciado e demostrado que o Concello de Lugo ten uns servizos sociais precarios, que incumpren en moitos casos a lexislación sobre dereitos sociais das persoas que solicitan prestacións, e que deixan en bastantes casos na indefensión a persoas que teñen dificultades para coñecer e defender os seus dereitos.
           Nos casos máis graves a xente chega a extremos de desesperación que pode provocar suicidios (temos un recente na nosa cidade). Pero para o Concello de Lugo e para algunhas traballadoras sociais (non todas, nin tampouco a maioría) parece que o problema non é atender o mellor posible ás persoas que o necesitan (para o cal nos estamos prestando continuadamente axuda en forma de asesoramente e acompañamento e temos obtido incluso un premio de recoñecemento do noso labor social por parte dos colexios oficiais de traballador@s sociais do estado), senón que o problema está en que as persoas que solicitan axudas sociais co noso asesoramento son lexitimamente máis esixentes reclamando dereitos (e non caridade), e iso molesta a quen parece dispoñer das axudas públicas cun criterio que coa escusa da “profesionalidade” agacha as veces decisións arbitrarias e/ou clientelares, que negan ou dan prestacións en base a criterios que poden ser legalmente reclamados, tanto fronte aos órganos superiores do concello como ante os tribunais.
               Hoxe na Unidade de Traballo Social da Milagrosa fomos acompañando a unha persoa cunha situación crítica, actualmente  desempregada, ameazada de desfiuzamento por non poder pagar a hipoteca, e con dous menores (un deles un bebe) ao seu cargo, ameazada tamén con cortarlle o gas a partir de mañá, e atopámonos con que a traballadora social (Isabel López) á quen lle correspondía atendela impedíu autoritariamente que está persoa poidese estar asesorada e acompañada polas persoas do noso colectivo que lle estamos axudando e evitar o desafiuzamento e da situación de vulnerabilidade social, tratándonos inxustificadamente como se foramos uns intrusos, cunha actitide chulesca , nen sequera nos deixou expoñer os motivos da nosa presencia , ameazou a nosa compañeira con non atendela se  non entraba sola na oficina, e pese a que nos accedimos a non entrar, non lle pareceu suficiente e  chegou a pedir  que se avisara a policia alegando ameazas que non se produciron en ningun momento .
Tampouco resolveu nada e finalmente tivemos que ser nós, Stop Desafiuzamentos Lugo, os que a acompañaramos á afectada á compañía de gas, e prepararamos medios de defender a esta persoa contra a ameaza de deixala sen suministro de gas mentras a traballadora social referida tramita un expediente rutinariamente (QUE PODE TARDAR 3 MESES OU MAIS EN RESOLVESE) , sen ter en conta a necesidade de actuar coa urxencia requerida.
                   Quedou presentada unha reclamación, e no caso de que non teñamos resposta administrativa admitindo o lexítimo dereito que todas as persoas teñen a ir acompañadas por asesores da súa confianza (dereito que por certo foron respectando ata o de agora as outras UTS), reclamaremos contra este abuso nos xulgados do contencioso-administrativo.



                     Lugo 02/09 /2014